Chwytające za serca „Forever My Girl”!

„Forever My Girl”

Autor: Heidi McLaughlin

Kategoria: literatura obyczajowa, romans

Wydawnictwo: NieZwykłe

Stron: 253

Tłumaczenie: Izabela Żukowska

Cześć, kochani! Na dziś mam dla Was debiutancką książkę Heidi McLaughlin pt: „Forever My Girl”. W swoim czytelniczym życiu przeczytałam wiele romansów, ale wiele z nich nie było tak mocne jak ten debiut. Zaskoczył mnie, a historia wciągnęła dogłębnie. Gdy tylko zaczęłam czytać, nie potrafiłam się od niej oderwać, to było totalnie wciągające! Często szukając swojego prawdziwego „ja” uciekamy od teraźniejszego życia, od otaczających nas ludzi, niejednokrotnie ich krzywdząc. Czy podejmując pewne decyzje jesteśmy do końca pewni ich słuszności oraz konsekwencji? Zawsze jakiś głosik z tyłu głowy mówi, że jest jakieś „ale”. Bywa tak, że wyjeżdżając, by spełnić własne marzenie, możemy skrzywdzić osobę, która była dla nas całym światem. Tak się właśnie stało w przypadku Liama i Jojo.

Chłopak łamie serce ukochanej dziewczynie, z którą wiązał przyszłość, typowe idealne amerykańskie marzenie.

Liam wiódł życie usłane różami. Był szkolną gwiazdą futbolu, złotym chłopcem, jednakże zostawia wspólne plany z wymarzoną dziewczyną dla kariery muzycznej. Podejmuje egoistyczną decyzję mając na uwadze swoje dobro. Wyjeżdżając i zrywając z Jojo, łamie jej serce, które pod wpływem opuszczenia, pęka. Chłopak w nowym mieście wspina się po szczeblach kariery, dzięki czemu zostaje sławną gwiazdą rocka, za którą szaleje niejedna kobieta. Mimo wszystko po głowie wciąż chodzą mu myśli na temat dawnej ukochanej, myśli dotyczące powrotu. Dopiero nagła śmierć najlepszego przyjaciela powoduje jego przyjazd do miasteczka, z którego uciekł. Ten powrót wywróci życie Liama do góry nogami.

„Przeraża mnie myśl o umieraniu w samotności”

Ucieczka za swoim marzeniem ma swoje konsekwencje zwłaszcza, kiedy zostawia się ukochaną kobietę zamiast zabrać ją ze sobą. Życie Jojo po rozstaniu z chłopakiem rozpada się tak samo jak jej biedne, zranione serce. Nie potrafi uwierzyć w fakt, że Liam rzeczywiście ją zostawił, odchodząc. Nie dostała żadnych odpowiedzi na pytania, po prostu została z pustką. Porzucona z dnia na dzień próbuje radzić sobie jak najlepiej potrafi, a otaczający ją bliscy wspierają młodą kobietę, jak mogą. Po dekadzie jej myśli wciąż uciekają do byłego ukochanego. Minęło naprawdę sporo czasu, dzięki któremu Jojo pozbierała się, ułożyła życie u boku innego mężczyzny, w dodatku jest szczęśliwą matką Noaha. Gdy jednak dochodzi do straszliwej tragedii, jaką jest śmierć bliskiego przyjaciela, dziewczyn znów przechodzi załamanie, a przyjaciółka przeżywa istne piekło. Josephine nie spodziewa się, że Liam pokaże się na pogrzebie ich wspólnego przyjaciela. Kiedy ten zaskakuje wszystkich i pojawia się, przyciąga sporą uwagę mieszkańców oraz dawnych znajomych.

„— Muszę jednak wrócić do kota, bo wiesz, futrzak tęskni.

— Ale on cię nienawidzi”

Liam nie mógł zapomnieć o swojej byłej dziewczynie Jojo, do której nadal pałał uczuciem. Gdy pojawia się w rodzinnym miasteczku, postanawia najpierw zobaczyć dawną ukochaną. Piszę o niej piosenki, o ich miłości, której mu brakuje. W Beamount wszystko w nim odżywa na nowo, a czytelnik przeżywa to razem z bohaterem, który cierpi, patrząc na to, jak ukochana ułożyła sobie życie bez niego. Liam, pomimo wielu nocnych przygód z różnymi kobietami, nigdy nie zapomniał o największej miłości, czyli Josephine, którą pieszczotliwie nazywał Jojo.

„Uruchamia motocykl, którego drgania sprawiają, że po moich plecach przebiega dreszcz i natychmiast zaczynam rozumieć, dlaczego kobiety uganiają się za motocyklistami”

Uważam, że pierwsza, a zarazem ta prawdziwa miłość nigdy nie wygasa, a siedzi w naszych sercach, przypominając o sobie co jakiś czas. Tak też jest w przypadku głównych bohaterów Liama i Jojo. Muzyka, która jest jednym z ważniejszych elementów, dopełnia wspaniałe uczucie między postaciami, które połączyło ich dekadę temu. „Forever My Girl” jest jedną z ujmujących, słodko-gorzkich książek. Zachwyca swoją historią, ale i bohaterami, którzy dostarczają wielu emocji, tych radosnych, lecz i tych smutnych. Czytelnik zostaje rzucony na głęboką wodę, jeśli chodzi o ilość wylewanych uczuć. Od początku Heidi zabiera do smutnego, pogrążonego w cierpieniu świata Liama, w którym dominują przygody na jedną noc oraz muzyka, jakby nic innego się nie liczyło. Autorka po prostu zachwyca lekkim, naprawdę przyjemnym piórem, od którego nie sposób się oderwać. Pozycja pochłania, trzymając do ostatnich stron. Pamiętam, że co odłożyłam książkę na chwilę odsapnięcia, zaraz musiałam do niej wracać, gdyż tak kusiła i kusiła, a ja chciałam dowiedzieć się, co takiego wydarzy się dalej!

„— Mam na imię Peyton. Obejrzysz ze mną niedzielny mecz?

Patrzę na małą — to cały Mason, ma nawet na sobie jego druzynową bluzę.

— Cześć, Peyton. Jestem Liam i z przyjemnością obejrzę z tobą mecz”

Gorąco polecam tę powieść! Jest fenomenalna, a historia sprawia, że czytelnik ma ochotę bardziej się w niej zagłębić. Czytając „Forever My Girl” przeżywałam wiele emocji, a łzy lały się strumieniami. Paczka chusteczek jest konieczna! Oczywiście pojawili się tam bohaterowie, których szczerze nienawidziłam, a mianowicie Sam i Nick, natomiast do reszty zapałałam miłością! Utożsamiłam się z niektórymi cechami osobowości Liama i Jojo. Przeżywałam razem z nimi najgorsze, ale i najlepsze chwile. Autorka wprowadziła mnie w swój świat, w którym totalnie się zatraciłam, pokochałam i obecnie nie potrafię zabrać się za żadną inną książkę. Chociaż pojawiło się kilka wątków, które można było bardziej i lepiej rozwinąć, sama historia zawiera w sobie jakąś cząstkę magii, i to właśnie ona zbliża czytelnika do lektury, do bohaterów, do ich trudnej codzienności. „Forever My Girl” opowiada nie tylko o dawnej, utraconej miłości, lecz o ciężkiej walce, o silnych postaciach, o rodzinie, przeszłości oraz pięknych pasjach.

Żywię ogromną nadzieję, że pokażą się inne powieści Heidi. „Forever My Girl” złamało mi serce, a potem złożyło je na nowo. Z niecierpliwością wyczekuję kolejnych świetnych książek autorki! Jeżeli czujecie, że to Wasze klimaty, to koniecznie sięgnijcie po nią, ale nie zapomnijcie paczki chusteczek, bo łzy są gwarantowane, a wraz z nimi mocne przeżycia! Ja tymczasem idę leczyć swojego kaca książkowego!

Za przeczytanie książki dziękuję wydawnictwu NieZwykłemu

oraz dziewczynom z bloga: NieGrzeczne Dziewczyny Recenzują

Do poczytania, Amigo!

Arystokratka.